و خدا من را آفرید

سلام به همگی . این اولین باره که من دارم وبلاگ فارسی می نویسم. یعنی در واقع دومین بار . اولیش تو پرشین بلاگ بود و بس که توش آه و ناله راه انداختم که الآن سالهاست که حوصله سر زدن بهش رو ندارم. امیدوارم که این یکی به سرنوشت اون یکی دچار نشه.

در مورد خودم توضیح میدم ولی اسم و رسمم رو با اخذ اجازه از کلیه حضار محفوظ نگه میدارم. نه اینکه آدم مهم و سرشناسی باشم ولی خدای خود سانسوریم. اگه قرار باشه اینجا هم خودمو سانسور کنم ننویسم بهتره. در ضمن یکمم مشهورم :-) ه

من 35 سالمه که متاسفانه بزودی میشم 36 ساله. 5 ساله که ازدواج کردم. و احتمال میدم که درصد بیشتر پستهام مربوط به مستر به ضم میم باشه. تو پستهای بعدی توضیحات بیشتری میدم و میفهمید چرا. من کامپیوتر خوندم والبته کماکان دارم میخونم. الآن دانشجوی دکترام تو یه دهات کوره ای تو انگلستان که اگه خدا بخواد و این فیس بوک اجازه بده و اخبار ایران به کم بهم مجال بده این تابستون جمش میکنم . آقایون دست ...

پا ورقی: ما بچه نداریم ... این بزرگترین معزل زندگی کنونی منه. اینو نوشتم که عزیزانی که همدردن یکم همدردی کنن.

ولی جدی تصمیم دارم که حسمو در این مورد کامل بنویسم واینکه مستر داره با بیفکریهاش چقدر منو اذیت میکنه.